จากผู้เริ่มต้นสู่แชมป์แห่งจิตวิญ

ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อตามหาโชค แต่มานะเพราะเบื่อหน่ายกับเสียงรบและการไล่ตามชัยชนะสมมติ ในสัปดาห์แรกกับซูเปอร์ไจแอนต์ ฉันเป็นเพียงวิญญาณหนึ่งที่เดินเข้าสู่วัดดิจิทัล กดปุ่มเหมือนเด็กที่ยังไม่ได้ยินคำกระซอบของเทพ แต่แล้ว—ฉันหยุด ไม่ใช่เพราะกลัวกลัวต่อการขาดแคลน แต่เพราะฉันเริ่มฟัง เวทยาแท้จริงไม่อยู่ในตัวเลข มันอยู่ในความเงียบระหว่างการหมุน เมื่อมือของฉันช้าลงหลังจาก 20 นาที—not เพราะฉันชนะ 12,000 บาท—แต่เพราะฉันจำได้ว่ามันรู้สึกอย่างไร ฉันเลิกมองมันเป็นเครื่องมือสำหรับความรุ่งเรือง มันกลายเป็นพิธีตอนเย็น: เครื่องดื่มในมือ แสงสลัว โดยไม่มีความเร่งรีบ โบนัสไม่ใช่ทองคำ—แต่มันคือความสงบ ฉันเฝังผู้อื่นแบ่งหน้าจอ—not เพื่อพิสูจนว่าพวกเขาถูกกำหนดโดยชะตา—แต่น因为他们ยิ้มผ่านน้ำตา และเมื่อใดก็เข้าใจ: ชัยชนะไม่มีใครเรียกขึ้นมาจากบนฟ้า มันเกิดจากภายใน—การเลือกที่คุณทำเมื่อไม่มีใครมอง