โลกวิ่งตามชัยชนะ ฉันรอชัยที่ไม่มีวันมา

ฉันเคยคิดว่าชัยชนะคือสิ่งที่คว้ามา—เหมือนฟ้าแลบแสงตอนกลางคืน ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่ามันคือสิ่งที่ทนอยู่

เทพไม่ได้เล่น คุณต่างหาก

วัดดิจิตอลสัญญาว่าจะให้รางวัลใหญ่โตและแสงวาบระยาม แต่อานุภาพแท้จริงไม่อยู่ที่การหมุน—มันอยู่ที่ลมหายใจระหว่างมัน การเดิมพันแต่ละครั้งของฉันตอนนี้เหมือนการจุดเทียนเดียวในโบสถ์ที่เงียบสงบ

ngânตราของฉันคือแท่นบูชา

ฉันตั้งขีดจำกัดไว้ที่ 800 บาทต่อคืน—not เพราะกลัวกลัวตกแต่เพราะฉันปฏิเสธที่จะผสมคำสักการกับความหิวโหยา การเดิมพันเล็กๆไม่ใช่อ่อนแอ—มันคือปัญญา เหมือนอาเธนาเดินเปลือยผ่านโถงหิน อารักษาความเงียบท่าก่อนลุกขึ้น

จังหวะไม่ใช่วุฒิกาลrandom—มีศักดี

พวกเขาเรียกว่า RNG แต่วุฒิกาลแท้จริงไร้วิญญา มายาเครื่องไม่มีทางเลือก—คุณเป็นผู้ตัดสิน เมื่อคุณหยุดหลังจากสามครั้งแพ้? นั่นแหละเวลาที่เทพกระซึบกลับมา

คุณไม่ใช่นักเล่น—คุณเป็นผู้เฝ่ายรักษ์

ฉันไม่วิ่งไล่พายุหรือเฉลากกลางคน ฉันดูแลเปลวไฟของตนในความเงียบ—with คนอื่นที่รู้ว่าความปีติก็ไม่มีใครได้มา มานำไว้อยู่

หาจังหวะของ奥林匹บนเอง

ไม่มีจังหวะสากล—มีเพียงจังหวะของคุณ: เยืดเมื่อไหรก็จำเป็นสงบ; ก้าวร้ายเมื่อความกล้าหาญเรียกร้อง; เป็นศักดีเมื่อมหัศจรรย์คงอยู่นานหลังเทียนกลางคน