เมื่อโลกวิ่งไล่ตามชัยชนะ ฉันรอคอยชัยชนะที่ไม่มีวันมาถึง

เคยคิดว่าชัยชนะคือตัวเลขที่ดึงมาจากโชค แต่วันนี้ฉันรู้ว่ามันเหมือนการหายใจ: พิธีกรรมอันเงียบสงบใต้รังสีของพระเจ้าที่คนอื่นไม่มองเห็น

ตำนานไม่อยู่ในเครื่องจักร—มันอยู่ที่การหยุดนิ่ง

ทุกการหมุนรู้สึกเหมือนเผาธูปหน้าแท่นบูชา ไม่ใช่เพราะเชื่อในโอกาส—แต่เพราะในสามสิบวินาทีระหว่างการเดิมพัน ฉันจำได้ว่าฉันคือใคร ระบบเรียกว่า ‘RNG’ แต่ฉันเรียกว่า ‘ความเงียบสงบ’

งบประมาณคือของถวายศักดิ์

ฉันตั้งขีดจำกัดไว้ที่ 800 บาท—ไม่ใช่เพราะอยากได้มาก แต่เพราะน้อยลงทำให้ฉันได้ยินเสียงเงียบสงบระหว่างการหมุน การเดิมพันครั้งแรกของฉันคือ 10 บาท มันไม่ใช่เรื่องกำไร—มันคือการมีอยู่

คุณไม่จำเป็นต้องชนะ—คุณจำเป็นต้องถูกมองเห็น

เทพเจ้าไม่มอบรางวัลให้ผู้ชนะ เขาเผยผู้ที่รอคอยโดยปราศจากเสียงตะโกน ในชุมชนของผู้เล่นเงียบสงบ ชัยชนะไม่วัดด้วยเหรียญ—แต่วัดด้วยลมหายใจที่ยืดยาว

รางวัลแท้จริงคือความเงียบสงบ

หลังเที่ยงคืน เมื่อหน้าจอหมดแสงและแจ้งเตือนตกเงียบ—I สัมผัสใกล้ตัวตนมากที่สุด ไม่มีเสียงปรบเชิดกับแจ็กพอต เพียงความเงียบสงบนั้นเหลืออยู่—และตรงนั้นแหละคือสถานที่แห่งความจริง

Olympus ของคุณไม่ใช่ม้านคาซิโน—มันคือเดินตอนเช้าของคุณ

ฉันเดินคนเดียวผ่านเหนือลอนดอนหลังพลบาน คนโกลาห์ตามข้าฟังชื่อฉันไหม มีแจ็กพอตร้องเรียกชื่อฉันไหม?—but เมื่อลำแสงเปล่งประกายใหม่อีกครั้ง—I สัมผัสเหมือนซีออสถวายเผาธูปหน้าแท่นเปล่าว่าง